Η συζήτηση σχετικά με τα αντίστοιχα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του active και passive investment management μπορεί να ξεκίνησε πριν από πολλές δεκαετίες, αλλά παραμένει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ζητήματα στον κόσμο του investing.
Τα βασικά ερωτήματα που τίθενται επικεντρώνονται στην ικανότητα (ή όχι) των active managers να ξεπεράσουν τους εκάστοτε χρηματιστηριακούς δείκτες και στο αν οι επενδυτές θα πρέπει απλώς να στραφούν σε πιο παθητικές μορφές διαχείρισης κεφαλαίων,
Για να δούμε το ρόλο της κάθε προσέγγισης και την αξία της κατά τη διαμόρφωση μιας επενδυτικής στρατηγικής.
Active Investing
Η ενεργή επένδυση (active investing), όπως υποδηλώνει το όνομά της, απαιτεί o διαχειριστής/ρια του χαρτοφυλακίου να έχει συνεχή εποπτεία πάνω στις επενδύσεις του/της — είτε διαχειρίζεται το δικό του χαρτοφυλάκιο είτε ένα επαγγελματικό.
Η ενεργή διαχείριση κεφαλαίων στοχεύει να ξεπεράσει τις μέσες αποδόσεις της χρηματιστηριακής αγοράς και να αξιοποιήσει πλήρως τις βραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις των τιμών. Απαιτεί προσεκτικότερη ανάλυση και τεχνογνωσία για να γνωρίζει κανείς πότε να επενδύσει ή να αποσυρθεί από μια συγκεκριμένη μετοχή, ομόλογο ή περιουσιακό στοιχείο.
Ένας επαγγελματίας portfolio manager (διαχειριστής χαρτοφυλακίου) συνήθως επιβλέπει μια ομάδα αναλυτών που εξετάζουν ποιοτικούς και ποσοτικούς παράγοντες και στη συνέχεια χρησιμοποιεί καθιερωμένες μεθόδους και κριτήρια για να αποφασίσει πότε και αν θα αγοράσει ή θα πουλήσει. To active investing απαιτεί ανάλυση μιας επένδυσης όσον αφορά τις μεταβολές των τιμών και των αποδόσεων. Η γνώση της θεμελιώδους ανάλυσης, όπως η εξέταση των οικονομικών καταστάσεων των εταιρειών, είναι επίσης απαραίτητη.
Passive Investing
Οι passive investors (παθητικοί επενδυτές) έχουν έναν πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Για αυτό το λόγο περιορίζουν τις συναλλαγές χαρτοφυλάκιά τους, μειώνοντας παράλληλα τα έξοδα. Αυτή στρατηγική απαιτεί μια νοοτροπία buy-and-hold, που σημαίνει επιλογή σταθερών μετοχών ή funds και αντίσταση στον πειρασμό να αντιδράσεις ή να προβλέψεις την επόμενη κίνηση της χρηματιστηριακής αγοράς.
Το κύριο παράδειγμα μιας passive προσέγγισης είναι η αγορά ενός index fund που ακολουθεί έναν μεγάλο index όπως το S&P 500 ή το Dow Jones Industrial Average (DJIA). Όποτε αυτοί οι indices αλλάζουν τα συστατικά τους, τα index funds που τους παρακολουθούν προσαρμόζουν αυτόματα τις συμμετοχές τους, πουλώντας τη μετοχή που αποχωρεί και αγοράζοντας τη μετοχή που γίνεται μέρος του index. Αυτός είναι ο λόγος που είναι τόσο σημαντικό όταν μια εταιρεία γίνεται αρκετά μεγάλη για να συμπεριληφθεί σε έναν από τους μεγάλους indices: εγγυάται ότι η μετοχή θα γίνει βασική συμμετοχή σε χιλιάδες σημαντικά funds.
Όταν κατέχεις κλάσματα χιλιάδων μετοχών, κερδίζεις τις αποδόσεις σου απλά συμμετέχοντας στην ανοδική πορεία των εταιρικών κερδών με την πάροδο του χρόνου μέσω της συνολικής χρηματιστηριακής αγοράς. Οι επιτυχημένοι passive investors οφείλουν να έχουν αυτοέλεγχο και να αγνοούν τις βραχυπρόθεσμες αναποδιές—ακόμα και αυτές που μπορεί εκ πρώτης όψεως να μοιάζουν απελπιστικές.
Με Μια Ματιά
Με απλά λόγια, οι ενεργητικοί επενδυτές προσπαθούν να ξεπεράσουν τις αποδόσεις ενός συγκεκριμένου δείκτη αναφοράς, ενώ οι παθητικοί επενδυτές αποδέχονται την απόδοση της αγοράς ακολουθώντας έναν συγκεκριμένο δείκτη αναφοράς. Για παράδειγμα, αν πιστεύεις ότι οι τιμές της αγοράς έχουν ενσωματώσει όλες τις πληροφορίες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την τιμή μιας επένδυσης, τότε πιθανότατα θα πρέπει να είσαι παθητικός επενδυτής σε δείκτη.
Ενεργητική vs. παθητική επένδυση - τα βασικά χαρακτηριστικά | ||
| Ενεργητική διαχείριση | Παθητική διαχείριση |
Στόχοι | Στοχεύει στην υπεραπόδοση της αγοράς | Ακολουθεί έναν συγκεκριμένο δείκτη |
Πεποιθήσεις | Οι επενδυτές είναι παράλογοι: τα συναισθήματα δημιουργούν ανεπάρκειες που μπορούν να αξιοποιηθούν | Απο τη στιγμή που η πληροφορία είναι είδηση, γίνεται αυτομάτως κομμάτι της τιμής της αξίας. |
Τεχνικές | Επιλογή μετοχών | Αναπαράγει τη σύνθεση ενός δείκτη |
Λήψη αποφάσεων | Ο διαχειριστής του κεφαλαίου | Ο δείκτης |
Σε όλο αυτό το κείμενο χρησιμοποιούμε όρους όπως «παθητική διαχείριση» και «ενεργητικοί διαχειριστές», τους οποίους χρησιμοποιούμε εναλλακτικά με την παθητική και ενεργητική επένδυση. Επιπλέον, ενώ θα εστιάσουμε κυρίως στην παθητική επένδυση με την παραδοσιακή έννοια (δηλαδή παρακολούθηση δεικτών), αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν και άλλα παθητικά προϊόντα/στρατηγικές που αξίζει να αναφερθούν. Αυτά περιλαμβάνουν:
— Διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια (ETFs), τα οποία είναι μια μορφή αμοιβαίου κεφαλαίου δείκτη που είναι εμπορεύσιμος τίτλος και ακολουθεί έναν συγκεκριμένο δείκτη, εμπόρευμα, ομόλογο ή καλάθι περιουσιακών στοιχείων. Η βασική διαφορά είναι ότι τα ETFs διαπραγματεύονται όπως οι κοινές μετοχές σε ένα χρηματιστήριο και ως εκ τούτου βιώνουν αλλαγές τιμών καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας καθώς αγοράζονται και πωλούνται.
— Smart beta: η άνοδος των ETFs συμβαδίζει με τη δημοτικότητα του «smart beta». Ο διαχειριστής εξακολουθεί να ακολουθεί παθητικά έναν δείκτη. Απλώς αυτός ο δείκτης δεν βασίζεται σε συμβατικά βάρη κεφαλαιοποίησης αγοράς, αλλά σε ορισμένους παράγοντες που επιδιώκουν να ξεπεράσουν την παραδοσιακή αγορά. Στην ουσία, κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι είναι μια «ημικατευθυνόμενη» προσέγγιση.
Πλενονεκτήματα και Μειονεκτήματα Active Investing
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ενεργητικής διαχείρισης
Πλεονεκτήματα
Δυνατότητα υπεραπόδοσης της αγοράς: Αυτός είναι ο βασικός στόχος ενός ενεργητικού διαχειριστή.
Ευελιξία: Οι ενεργητικοί διαχειριστές έχουν μεγαλύτερη ελευθερία στις επενδύσεις τους σε σχέση με τους παθητικούς, καθώς δεν είναι δεσμευμένοι από έναν δείκτη. Αυτό τους επιτρέπει να ικανοποιούν συγκεκριμένες ηθικές ή άλλες απαιτήσεις των πελατών τους.
Διαχείριση κινδύνου: Μπορούν να μειώσουν τις πιθανές απώλειες αποφεύγοντας συγκεκριμένους τομείς, περιοχές ή κλάδους.
Μειονεκτήματα
Εξάρτηση από την ικανότητα του διαχειριστή: Η απόδοση του ταμείου βασίζεται στην επιδεξιότητα του διαχειριστή, και υπάρχει αρκετά μεγάλος κίνδυνος υποαπόδοσης.
Υψηλότερα κόστη: Οι ενεργητικές διαχειρίσεις απαιτούν μεγαλύτερες διαχειριστικές αμοιβές για να καλυφθούν η εξειδίκευση και οι πόροι που χρειάζονται. Υπάρχει πίεση στους διαχειριστές να δικαιολογήσουν αυτά τα έξοδα με αντίστοιχες αποδόσεις.
Κίνδυνος από τον βασικό διαχειριστή: Σε περίπτωση που ο διαχειριστής αποχωρήσει ή δεν είναι πλέον διαθέσιμος, ο αντικαταστάτης μπορεί να μην έχει την ίδια ικανότητα, επηρεάζοντας αρνητικά την απόδοση του ταμείου.
Πλενονεκτήματα και Μειονεκτήματα Passive Investing
Υπάρχουν αρκετά πλεονεκτήματα άλλα και αδυναμίες στις παθητικές επενδύσεις.
Πλεονεκτήματα:
Πολύ χαμηλές προμήθειες: Κανείς δεν επιλέγει μετοχές, οπότε η εποπτεία είναι πολύ λιγότερο δαπανηρή. Τα passive funds απλώς ακολουθούν τον δείκτη που χρησιμοποιούν ως σημείο αναφοράς.
Διαφάνεια: Είναι πάντα ξεκάθαρο ποια περιουσιακά στοιχεία υπάρχουν σε ένα index fund.
Φορολογική αποδοτικότητα: Η στρατηγική buy-and-hold συνήθως είναι πιο συμφέρουσα φορολογικά.
Μειονεκτήματα:
Πολύ περιορισμένες επιλογές: Τα passive funds περιορίζονται σε έναν συγκεκριμένο δείκτη ή προκαθορισμένο σύνολο επενδύσεων με ελάχιστη ή καθόλου διαφοροποίηση· έτσι, οι επενδυτές είναι κλειδωμένοι σε αυτές τις συμμετοχές, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στην αγορά.
Μικρές αποδόσεις: Από τη φύση τους, τα passive funds ποτέ δεν θα ξεπεράσουν την αγορά, ακόμη και σε περιόδους αναταραχής, καθώς οι βασικές συμμετοχές τους είναι κλειδωμένες για να ακολουθούν την αγορά.
Εξάρτηση από άλλους: Επειδή οι passive investors συνήθως βασίζονται στις κινήσεις του δείκτη, η μόνη επιλογή που έχουν είναι το κατάλληλο επενδυτικό όχημα.
Ποια Προσέγγιση Είναι Καλύτερη;
Θα περίμενε κανείς ότι οι ικανότητες ενός επαγγελματία διαχειριστή χρημάτων θα υπερίσχυαν ενός βασικού index fund. Αλλά δεν το κάνουν. Ή τέλος πάντων δεν το κάνουν αρκετά συχνά. Αν δούμε στα γρήγορα τα στατιστικά, το passive investing λειτουργεί καλύτερα για τους περισσότερους επενδυτές.
Οι ενεργητικοί διαχειριστές αμοιβαίων κεφαλαίων, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στο εξωτερικό, υποαποδίδουν σταθερά σε σχέση με τον δείκτη αναφοράς τους. Για παράδειγμα, έρευνα από την S&P Global βρήκε ότι κατά τη διάρκεια της 20ετίας που έληξε το 2022, μόνο περίπου 4,1% των επαγγελματικά διαχειριζόμενων χαρτοφυλακίων στις ΗΠΑ ξεπέρασαν σταθερά τους δείκτες αναφοράς τους.
Μόνο ένα μικρό ποσοστό των ενεργητικά διαχειριζόμενων αμοιβαίων κεφαλαίων αποδίδουν καλύτερα από τα passive index funds.
Ακόμα κι έτσι όμως, θα ήταν υπεραπλούστευση να πούμε ότι το passive investing είναι συλλήβδην καλύτερο. Ενώ τα passive funds εξακολουθούν να κυριαρχούν συνολικά λόγω των χαμηλότερων προμηθειών, κάποιοι επενδυτές είναι πρόθυμοι να ανεχθούν τις υψηλότερες προμήθειες σε αντάλλαγμα για την εξειδίκευση ενός active manager, για να τους καθοδηγήσει μέσα στην αστάθεια ή τις έντονες διακυμάνσεις των τιμών της αγοράς.
Λοιπόν, ποια θα επιλέξεις; Για εμάς σίγουρα μια πιο passive προσέγγιση απλοποιεί τα πράγματα, αλλά μπορείς να συνδυάσεις και τα δυο!